De toren, bekend als de "Reus van Schüttorf", is 81 m hoog.
Voor de mensen van Schüttorf is het niet het vermelden waard, maar elke vreemdeling valt het direct op: de banken in deze gereformeerde kerk staan in een cirkel, en dat in een van oorsprong gotisch gebouw! Dominee Criegee bracht deze stijlbreuk opzettelijk tot stand in 1851 om zich te concentreren op de preekstoel met de geopende Bijbel - in overeenstemming met de gereformeerde leer. De gemeente had echter geen geld voor het nieuwe meubilair. Daarom werden de banken particulier gefinancierd. Elk gezin kreeg de kans om een paar plekken te kopen. Welgestelde kerkgangers kochten uit voorzorg een paar plaatsen extra en verhuurden die. Zelfs een katholieke fabrikant uit Oldenzaal bezat meerdere zetels in de Schüttorfkerk, die hij tegen betaling aan anderen verhuurde. Niet alleen de banken verraden de gereformeerde stijl, maar ook de sobere omgeving. Muurschilderingen uit de gotische periode werden witgekalkt met witte verf omdat ze werden gezien als een afleidend accessoire. Dit geldt ook voor een kruisdraging, die op een eerder gebouw uit de 14e eeuw kan duiden. De driebeukige hallenkerk in Schüttorf werd tussen 1452 en 1535 in drie fasen gebouwd, aanvankelijk zonder koor (dat volgde in 1477/78) en zonder toren. De toren die bekend staat als de "Reus van Schüttorf" - hij is 81 m hoog en is, dankzij de installatie van een nieuwe houten trap, sinds september 2003 toegankelijk tot de maaswerkgalerij op 42m boven zeeniveau - verdient een speciale vermelding. De toren werd gebouwd van 1502 tot 1535, toen al met een bovenkant in de vorm van een achtzijdige piramide. Deze toren stond vier keer in brand, meestal door bliksem: 1684, 1799, 1817 en 1889. De verhalen van ambachtslieden en brandweerlieden die met gevaar voor hun leven het vuur bestreden, klonken avontuurlijk. Op 8 februari 1889 werd een brand in de top van de toren geblust met melk. De melk raakte aangekoekt en liet geen zuurstof meer toe om de vuurhaard te bereiken, waardoor het vuur verstikte.